Ted Lapidus White Soul (recenzja damskich perfum)

Wszystko ma dwie strony. Istnieje dualizm, czyli dobro i zło, biel i czerń, słońce i księżyc, strona boska (niebieska) i ziemska, alter ego - człowiek i bestia. To jest przeciwstawne, ale uzupełniające się, czymś jest połączone. Toczy się wieczna walka i co pewien czas powtarza się ten sam cykl: życia, tych samych snów... Chcę żeby zwyciężyło dobro, bo do naszego serca nie jest w stanie nikt się dobrać, jeśli je dobrze chronimy, popatrzę zatem na wodę perfumowaną White Soul łaskawym wzrokiem... 

Dlaczego zaczęłam ten post filozoficznymi wywodami? Kochani, francuski projektant mody Ted Lapidus w swoim zapachu White Soul zawarł w moim rozumieniu tyle mrocznych składników, że nic innego nie było w stanie ich zamaskować jak biały, ze złotymi elementami, niewinnie wyglądający flakonik, przypominający kształtem anioła z aureolą, do tego korek ozdobiono malutkim kryształkiem Swarovskiego. Moc zapachu zdradza waga buteleczki, jest ciężka i masywna w dotyku. 

Wąchając zapach z flakonika odnoszę wrażenie, że gdzieś to już czułam, gdzieś widziałam to opakowanie, mniej więcej jakieś dziesięć lat temu, teraz zastanawiam się gdzie tak mogło być i co tak podobnie pachniało. Wrócę do tej części na koniec niniejszej recenzji. 

Twórcą perfum White Soul jest Alexandra Carlin, zostały wydane w 2010 roku, kupiłam je w ciemno w 2018, przez internet, nie czytając żadnych opisów, opierałam się na swojej intuicji. Nie widziałam ich w żadnych stacjonarnych drogeriach czy perfumeriach a wszystko możliwe, że były dostępne kilka lat temu. 

Wybór okazał się znakomity, słyszę wiele miłych słów mając na sobie White Soul, komplement za komplementem sprawia, że czuję się wyjątkowo, mam lepszy nastrój pomimo tego, że cały ten zapach jest taki tajemniczy, widzę go w czarnych kolorach, nie jest zwiewny ani lekki. 

Oceniam go jako taki balsamiczny, korzenny, ostry, żywiczny, w myślach pojawia mi się aromat owocowego suszu gotowanego na Wigilię. Bardzo intrygujący, bo momentalnie ze świeżego przeistacza się w ciężki, toporny, ziołowy, ambrowy, miodowy, przydymiony, nie ukrywam, ale kojarzę go z lekarstwem, jakimś syropem, słodkim i ociekającym. Mówię Wam Moi Drodzy, to co się w środku flakonika dzieje ma się nijak do zewnętrznej warstwy, wszystko wewnątrz się kumuluje i gotowe jest wybuchnąć. 

White Soul z samej nazwy wydaje się być zapachem subtelnym, krótko trwałym, typowo kwiatowym, wodnym, świeżym, ewentualnie pudrowym, gdzie wanilia trzyma wszystkie nuty pod kontrolą. To jednak tylko sprytna sztuczka producenta, która wychodzi mu na dobre, pojawia się tutaj ta dwoistość, o której mówiłam na początku. Coś nam się wydaje a w rzeczywistości takie nie jest. Więc nie ma co oceniać zapachu zanim się go porządnie nie przetestuje. Jedni porównują White Soul do kobiety pełnej łagodności, świetlistości i dobra a drudzy w tym i ja - do drapieżnej, hipnotyzującej, zachęcającej do grzechu pięknej damy, gdzie za powłoką niewinności stoi nie anioł a diabeł. 

Generalnie zapach jest dosyć płaski, gdyż po chwilowym dynamicznym początku pachnie już tak samo. Mimo tego jest niebanalny, oryginalny, intrygujący, jeśli tego chcemy czy nie to razem z odważnym strojem pozwala czuć się wyzywająco i nonszalancko. Zatem trzeba do niego odwagi, rozwagi, generalnie spokojnego podejścia i wyciszenia, aby dostrzec w nim potencjał. Trzyma się powyżej pięciu godzin, trwałość bardzo dobra, w porównaniu z innymi zapachami do 100zł.

Ted Lapidus EDP White Soul: 

Nuta głowy: mandarynka, nagietek, śliwka 

Nuta serca: pomarańcza, szafran, heliotrop 

Nuta bazy: labdanum, benzoes, fasola tonka, bursztyn 

Zbliżając się do końca recenzji, chcę wrócić prawie do początku. Nie tak dawno obejrzałam super filmowe trio: Niezniszczalny (2000), Split (2016) i Glass (2019). W Niezniszczalnym pokazano perfumy Victoria`s Secret Dream Angels Heavenly z 2000 roku, które kiedyś miałam, przypominam sobie teraz, że pachniały jak dzisiejsze White Soul powąchane z flakonika. Choć oba zapachy łączy jedynie świeży aromat mandarynki, to są zbliżone, łączy je po prostu coś wspólnego, czego do końca nie mogę rozgryźć. Jeśli w swojej kolekcji posiadacie oba zapachy, sprawdźcie koniecznie i dajcie znać czy czujecie podobieństwo. 

Czy warto kupić perfumy White Soul by Ted Lapidus? Tak, pod warunkiem, że nie boicie się wyrazistych zapachów, nie odrzucacie nut ziołowych, orientalnych, owocowych. Codzienne stosowanie tych perfum byłoby moim zdaniem nudne i rutynowe, zapominamy wtedy o wyjątkowości danego zapachu. Jednym słowem, doraźne stosowanie, jak perfumowy medykament, na wyjątkowe wieczorowe okazje będzie najodpowiedniejsze moim zdaniem. Polecam sprawdzić, jestem zadowolona z White Soul, warto mieć kilka niecodziennych perfum w swoim zbiorze.